Het onderwijs zit vast in de bus die telkens dezelfde route blijft rijden
Je zult maar kind zijn…
Het is toch prachtig als je de wereld mag ontdekken om er nu of later een betekenisvolle rol in te kunnen gaan vervullen? Je wilt immers leren om op eigen benen te staan en om je talenten in te kunnen zetten voor een mooie(re) wereld. Alles wat je om je heen meemaakt en ziet, is een soort speeltuin. Je mag er oefenen, ontdekken, leren, ontwikkelen en toepassen. Je wordt er creatief van, maar ook flexibel en het is prachtig om je talenten en kwaliteiten te leren benutten. Er zijn prachtige rolmodellen die jouw held of antiheld zijn. Je ontdekt wat er bij je past en wat niet. Je wordt gezien!
En dan word je 4 jaar en begint de prachtige ontdekkingstocht op school. Of toch niet?
Je stapt de bus (als metafoor van de school) binnen. Prachtig, zoveel plekken, maar alle stoelen worden gevuld met andere kinderen. Sommige kinderen kunnen goed naar buiten kijken, andere kinderen niet. Er is weinig fysieke ruimte en er mag alleen gelopen en ontdekt worden als de bus stil staat. De route van de bus staat vast. Het is elke dag dezelfde route en kinderen mogen alleen in- en uitstappen als dit precies bij een halte is. Elk jaar is er een grote overstap op het centrale busstation. Zo mag je bijna allemaal eens per jaar mee met een andere bus met een andere route die je telkens wat verder brengt. Soms blijft er helaas iemand achter in de bus. Die persoon is er niet op tijd uitgekomen of de chauffeur of de ouders blokkeerden de uitgang.
Er is goed nagedacht over de routes van de bus. Er is veel onderzoek gedaan naar efficiëntie en hoe sneller een bus de route kan afleggen hoe beter. Als er iemand wil instappen die niet bij een halte staat, dan mag dat niet. Daar is misschien wel een speciale bus of een taxi voor bedacht, maar dat kost veel geld en moeite, dus mensen doen de gekste dingen om maar bij een bushalte te kunnen komen. Als er hulp van buiten nodig is, mag de hulp alleen bij een halte de bus in.
De buschauffeur bepaalt of er nog genoeg plaats is. Toegegeven: Er zijn leuke activiteiten in de bus en je leert de andere kinderen goed kennen. Er zijn ook prachtige dingen te zien door het raam. Jammer is dat je alleen maar dingen mag zien die op de vastgelegde route in beeld komen. Dat speeltuintje verderop, dat park erachter of die gebeurtenis in die andere wijk, die krijg je niet te zien. Als goedmakertje krijgt de bus elk jaar nieuwe banden en er zijn nu schermpjes in de bus, waarop je informatie kunt vinden.
Tja, dan de moraal van dit verhaal.
– Wie wil ergens helemaal in vast zitten? Sommigen willen na een paar jaar bus wellicht al eens op verkenning per fiets of te voet.
– Wat zou jij doen om je hieruit te ontworstelen? Zou je externaliserend gedrag laten zien?
Hoe krijgen we de (bus)maatschappij zover dat ze gaat aansluiten bij een grotere, flexibeler wereld voor de kinderen? Ik denk aan een aantal punten en oplossingsrichtingen:
– Het onderwijs anders organiseren, waarbij ingezet wordt op ontwikkelingsgericht onderwijs, waarin het kind echt centraal staat en niet het systeem;
– Verdieping van bestaande (regionale) samenwerking;
– We zullen moeten gaan staan voor het zoveel mogelijk inzetten van middelen die direct voor kinderen kunnen worden ingezet. Het weg helpen saneren van overhead, dubbelingen en bureaucratische verantwoordingslagen;
– Mensen uit andere sectoren, ouders met bepaalde expertises, kunst- en cultuurinstellingen, sportverenigingen, zorg, enz. niet alleen betrekken bij, maar ook inzetten in het onderwijs op deelgebieden. Dit speelt leerkrachten vrij en helpt bij het personeelstekort;
– Het vak, ook via de opleidingen, aantrekkelijker maken door te focussen op welk verschil je als leerkracht kunt maken in plaats van waar je allemaal aan moet voldoen;
– Geef ons als onderwijs de ruimte, de tijd en het vertrouwen voor het samen kunnen bouwen aan een nieuw fundament waarbij bussen flexibel kunnen worden ingezet in alle richtingen en flexibele mogelijkheden voor hun passagiers. Waarbij het uitzicht reikt tot over grenzen. Help het onderwijs uit zijn cocon te komen! Dan klopt het als een bus.
Reacties (0)